آیا تا به حال فکر کرده اید که چرا پراکسید هیدروژن بریده شده یا زخم حباب می کند ، اما بر روی پوست های بدون شکاف حباب نمی کند؟ در اینجا به شیمی موجود در پشت آنچه پراکسید هیدروژن فسف می کند- اشاره می کند و وقتی این کار را انجام ندهد چه معنی دارد.
چرا پراکسید هیدروژن حبابهایی تشکیل می دهد
پراکسید هیدروژن هنگام تماس با آنزیمی به نام کاتالاز حباب می کند. بیشتر سلولهای بدن حاوی کاتالاز هستند ، بنابراین وقتی بافت آسیب می بیند ، آنزیم آزاد می شود و برای واکنش با پراکسید در دسترس می شود. کاتالاز اجازه می دهد تا پراکسید هیدروژن (H2O2) در آب (H2O) و اکسیژن (O2) تجزیه شود. مانند سایر آنزیم ها ، کاتالاز در واکنش استفاده نمی شود اما برای کاتالیز واکنش های بیشتر بازیافت می شود. Catalase تا 200000 واکنش در هر ثانیه را پشتیبانی می کند.
حباب هایی که می بینید وقتی پراکسید هیدروژن را برش می زنید حباب گاز اکسیژن است. خون ، سلول ها و برخی باکتری ها (به عنوان مثال استافیلوکوک) حاوی کاتالاز هستند اما در سطح پوست شما یافت نمی شود. به همین دلیل است که ریختن پراکسید بر روی پوست های بدون شکاف باعث ایجاد حباب ها می شود. به خاطر داشته باشید که از آنجا که بسیار واکنشی است ، پراکسید هیدروژن ماندگاری دارد- به خصوص هنگامی که ظرف آن را باز کردید. اگر هنگام استفاده از پراکسید بر روی یک زخم آلوده یا بریدگی خون ، حبابهایی شکل نگیرید ، احتمالاً پراکسید شما بیش از ماندگاری آن است و دیگر فعال نیست.
http://hydrogen-peroxide.b88.ir/post-161405.html
پراکسید هیدروژن به عنوان ضد عفونی کننده
از آنجا که اکسیداسیون یک روش مناسب برای تغییر یا از بین بردن مولکول های رنگدانه است ، اولین استفاده از پراکسید هیدروژن به عنوان ماده سفید کننده بود. با این حال ، پراکسید از دهه 1920 به عنوان شستشو و ضد عفونی کننده استفاده می شود. پراکسید هیدروژن برای ضد عفونی زخم ها از چندین روش کار می کند: اول ، از آنجایی که این ماده محلول در آب است ، به شستشوی خاک و سلول های آسیب دیده و شل شدن خون خشک کمک می کند ، در حالی که حباب ها به بلند کردن زباله ها کمک می کنند. اگرچه اکسیژن آزاد شده توسط پراکسید همه انواع باکتری ها را از بین نمی برد ، اما بعضی از آنها از بین می روند. پراکسید همچنین دارای خواص باکتریواستاتیک است ، به همین دلیل به جلوگیری از رشد و تقسیم باکتری ها کمک می کند ، و همچنین به عنوان یک اسپور کش عمل می کند و باعث تخریب اسپورهای قارچی بالقوه عفونی می شود.
با این حال ، پراکسید هیدروژن یک ماده ضد عفونی کننده ایده آل نیست زیرا باعث از بین رفتن فیبروبلاست ها ، نوعی از بافت همبند بدن برای کمک به ترمیم زخم ها می شود. از آنجا که باعث بهبودی می شود ، پراکسید هیدروژن نباید برای مدت طولانی استفاده شود. در حقیقت ، بیشتر پزشکان و متخصصان پوست توصیه می کنند به همین دلیل از استفاده از آن برای ضدعفونی کردن زخم های باز استفاده کنند.
مطمئناً پراکسید هیدروژن هنوز خوب است
سرانجام ، پراکسید هیدروژن به اکسیژن و آب تجزیه می شود. اگر آن را بر روی زخم استفاده کنید ، در اصل از آب معمولی استفاده می کنید. خوشبختانه ، یک آزمایش ساده برای دیدن اینکه آیا پراکسید شما هنوز خوب است یا خیر ، وجود دارد. نگران نباشید ، یک مقدار کوچک را در یک سینک مخلوط کنید. فلزات (مانند آنهایی که در نزدیکی تخلیه هستند) تبدیل اکسیژن و آب را کاتالیز می کنند ، بنابراین آنها حبابهایی را که می خواهید روی زخم تشکیل دهند ، تشکیل می دهند. اگر حباب تشکیل شود ، پراکسید مؤثر است. اگر حباب نمی بینید ، وقت آن رسیده است که یک بطری جدید تهیه کنید. برای اطمینان از ماندن پراکسید هیدروژن تا حد امکان ، آن را در ظرف تاریک اصلی خود نگه دارید (نور پراکسید را تجزیه می کند) و آن را در مکان خنک نگهداری کنید.
خودتان آن را تست کنید
سلول های انسانی تنها سلول هایی نیستند که وقتی به خطر بیفتند کاتالاز را آزاد می کنند. سعی کنید پراکسید هیدروژن را روی یک سیب زمینی کامل بریزید. در مرحله بعد ، هنگامی که پراکسید را بر روی یک تکه سیب زمینی برش خورده بریزید ، آن واکنش را با آن مقایسه کنید. شما همچنین می توانید واکنش سایر مواد مانند آزمایش سوختگی الکل بر روی پوست یا زخم ها را آزمایش کنید.