هیدروکینون

هیدروکینون

نشانه ‌ها

کرم هیدروکینون عامل دفع زدا یا روشن کننده پوست است. از نظر بالینی از این روش برای درمان مناطقی از dyschromia مانند موارد زیر استفاده می شود :

• ملاسماب
• کلواسما
• عدسی های خورشیدی
• برچسب ها
• هایپرپیگمانسیون بعد از التهاب

شایع ترین کاربرد آن در بیماران مبتلا به هایپرپیگمانتاسیون بعد از التهاب و ملاسما است.

 

هایپرپیگمانسیون بعد از التهاب

 

هایپرپیگمانتاسیون پس از التهاب ناشی از التهاب جلدی است و باعث افزایش تولید ملانین می شود. علل عمده فشار خون بالا بعد از التهاب عبارتند از: آکنه ولگاریس ، درماتوزهای اگزماتوز ، درماتیت تماسی ، پسوریازیس ، لیکن پلان و سوختگی. [1] شایع ترین علت افزایش فشار خون ناشی از عکس گرفتن از نور خورشید است. [2] التهاب باعث آزاد شدن و اکسیداسیون اسید آراشیدونیک به پروستاگلاندین ها و لکوترین ها می شود و در نتیجه باعث افزایش تولید ملانین می شود. [3] از هیدروکینون برای درمان هایپرپیگمانتاسیون بعد از التهاب به همراه عکس محافظت می شود. بهبود با هیدروکینون طی چند هفته تا چند ماه رخ می دهد. [4]

 

ملاسما

 

ملاسما یک وضعیت افزایش فشار خون اکتسابی است و در نواحی در معرض آفتاب صورت ، به طور معمول پیشانی ، گونه ها و چانه ارائه می شود. [5] این ماکول ها و تکه های رنگدانه توزیع شده متقارن را ارائه می دهد. [6] عواملی که در پاتوژنز ملاسما نقش دارند پوست تیره تر ، اشعه ماوراء بنفش ، هورمون ها ، ژنتیک و داروهای ضد صرع است. قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش عامل اصلی پاتوژنز است زیرا تابش اشعه ماوراء بنفش باعث افزایش سطح هورمون تحریک کننده آلفا-ملانوسیت و هورمون آدرنرژیک می شود که باعث افزایش تکثیر ملانوسیت ها می شود. [7] همچنین در لایه پوستی افزایش بیان سلولهای بنیادی فیبروبلاست و گیرنده تیروزین کیناز c-kit در ضایعات ملاسما خشمگین است. همچنین در ضایعات ذکر شده می توان به تنظیم فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) ، Wnt و گونه های اکسیژن واکنش پذیر که پس از التهاب پوستی ناشی از اشعه ماوراء بنفش دیده می شود اشاره کرد. عروق و بیش فعالی ملانوسیت ناشی از این التهاب ناشی از اشعه ماوراء بنفش منجر به افزایش تولید ملانین و افزایش فشار خون می شود. بیمارانی که باردار هستند یا از داروهای ضد بارداری خوراکی استفاده می کنند نیز در معرض خطر هستند زیرا بیان گیرنده های استروژن در ضایعات ملاسما نیز افزایش می یابد. [8] [6] استروژن همچنین باعث آزادسازی هورمون تحریک کننده ملانوسیت (MSH) می شود که تیروزیناز را تحریک می کند و منجر به افزایش تولید ملانین می شود. به همین دلیل ، ملاسما بیشتر در زنان و مردان اتفاق می افتد [6]. درمان شبیه به هایپرپیگمانتاسیون بعد از التهاب است که خط اول از آن محافظت می شود و هیدروکینون.

 

محافظت در برابر نور مهمترین ویژگی در استفاده حداکثر از هیدروکینون است. ملانوسیتها از UVB ، UVA و حتی نور مرئی که منجر به رنگدانه می شود تحریک می شوند. بنابراین ، کرم های ضد آفتاب با طیف گسترده ای یک استراتژی پیشنهادی است. [6]

 

هیدروکینون به دلیل مشخصات ایمنی ناشناخته ، FDA مورد تأیید نیست. در اتحادیه اروپا ، استرالیا و ژاپن ممنوع است.

 

مکانیسم عمل

هیدروکینون با مهار سنتز ملانین به عنوان یک عامل depigmentation پوست عمل می کند. این ماده با مهار تیروزیناز به دلیل شباهت ساختاری آن با آنالوگ از پیش سازهای ملانین ، تبدیل L-3،4- دی هیدروکسی فنیل آلانین (L-DOPA) به ملانین را مهار می کند. [6]

 

مسیر سنتز ملانین [9]:

 

• هیدروکسیلاسیون L- فنیل آلانین به L- تیروزین
• تیروزیناز هیدروکسیلات L- تیروزین به 3،4 L- دی هیدروکسی فنیل آلانین (L-DOPA)
• L-DOPA به دوپوکینون اکسیده می شود
• تولید اوملانین و فوملانین و در نتیجه رنگ سیاه و قهوه ای و زرد تا قرمز رنگ پوست ایجاد می شود

مدیریت

هیدروکینون فقط به صورت موضعی به عنوان یک عامل دفع آب استفاده می شود. یک لایه نازک با نوک انگشتان اعمال می شود و به صورت (یا سایر مناطق آسیب دیده) 1 تا 2 بار در روز به مدت 3 تا 6 ماه مالیده می شود. اگر بعد از 2 تا 3 ماه نتیجه ای حاصل نشود ، باید هیدروکینون قطع شود. استفاده از هیدروکینون به طور یکنواخت بر روی کل صورت برای جلوگیری از رنگدانه ناهموار و استفاده همزمان از ضد آفتاب برای محافظت از آسیب در برابر اشعه ماوراء بنفش ، که باعث افزایش رنگدانه می شود ، ضروری است. پزشکان برای کاهش خطر عوارض جانبی توصیه کردند که پس از این مدت چند ماه قبل از شروع مجدد ، متوقف شوند. همچنین می تواند در طول تعطیلات آخر هفته فقط یا سه بار در هفته برای درمان طولانی تر نگهداری با حداقل عوارض استفاده شود. [6]

 

هیدروکینون در 2٪ از پیشخوان یا همانطور که 4٪ تجویز می شود در دسترس است. [2] این فرم به دوز زیر است: کرم ، امولسیون ، ژل ، یا محلول.

 

مطالعات متعدد نشان داده اند که حداکثر نتایج در هنگام استفاده از هیدروکینون به عنوان درمان ترکیبی با رتینوئید و کورتیکواستروئید اتفاق می افتد. پرکاربردترین کرم ترکیبی سه گانه از هیدروکینون 4٪ ، ترتئینین 0.05٪ و فلوکینولون استونید 0.01٪ تشکیل شده است. [6] استفاده در ترکیب با سایر عوامل نیاز به تجویز پزشک متخصص پوست دارد.

 

نتایج در بین هر بیمار متفاوت است.

 

حدود 35 تا 45 درصد هیدروکینون پس از موضعی جذب سیستماتیک می شود

استفاده کنید. [10]

 

عوارض جانبی

عوارض جانبی [11] [6] [2]:

 

• تحریک
• درماتیت تماسی آلرژیک
• اریتما
• التهاب
• Xeroderma
• گیر کردن

به ندرت ochronosis - ochronosis یک تغییر رنگ آبی-سیاه یا خاکستری-آبی است. در بیمارانی که از غلظت بالایی از هیدروکینون برای مدت طولانی در مناطق بزرگ بدن استفاده می کنند ، نادر است و بیشتر دیده می شود.

مطالعات همچنین حاکی از آن است که هیدروکینون می تواند گلوکز مویرگی را به طور غلط بالا ببرد که با یک گلوکومتر اندازه گیری شود. [12]

 

درمورد نگرانی ها مبنی بر اینکه کرم هیدروکینون سرطان زا یا در عمل بالینی یا تحقیقات انسانی است ، تائید نشده است. [6]

 

موارد منع مصرف

• واکنش آلرژیک یا هیدروکینون حساس
• قرار گرفتن در معرض آفتاب
• در استفاده از داروهای دیگری که باعث ایجاد حساسیت به نور می شوند ، محتاط باشید
• بارداری رده C

 

حدود 35 تا 45٪ از دوز موضعی هیدروکینون سیستماتیک جذب می شود. مطالعات فعلی افزایش خطر ناهنجاری یا عوارض جانبی در زنان باردار را نشان نداده است ، اما توصیه می شود که به دلیل جذب قابل توجهی میزان قرار گرفتن در معرض را به حداقل برسانید. [10] ایمنی مادران شیرده و در کودکان هنوز تثبیت نشده است و به همین ترتیب زنان شیرده باید از این دارو خودداری کنند.

نظارت بر

نظارت بر هرگونه حساسیت یا تحریک طولانی مدت داشته باشید ، در این صورت دارو باید قطع شود. همچنین ، در موارد نادر ، اوکرونوز ایجاد می شود ، استفاده از هیدروکینون را متوقف کنید و با یک پزشک مشورت کنید.

 

سمیت

با استفاده موضعی از کرم هیدروکینون سمیت قابل توجهی پیدا نشده است.

 

برخی از مطالعات بدخیمی را در حیواناتی که برای مدت طولانی با دوزهای خوراکی بزرگ تحت درمان قرار گرفته اند ، گزارش می کنند. [2]

 

هیدروکینون در محیط

 

در محیط زیست ، هیدروکینون یک ماده شیمیایی است و می تواند با تنظیم تولید گونه های اکسیژن واکنشی ، استرس اکسیداتیو و از این رو پتانسیل آسیب به DNA در تنظیم فعالیت های انسانی و صنعتی سمی باشد. این یک متابولیت بنزن اصلی است و در این تنظیمات از نظر کبدی و سرطان زا شناخته می شود. برخی مطالعات حاکی از آن است که می تواند رشد سلول تومور را تقویت کرده و پاسخ ایمنی را سرکوب کند. در عکاسی استفاده می شود و در رنگها ، رنگها ، روغنهای لاک الکل و سوختهای موتور وجود دارد. در فرم اکسیده شده آن ، سمی تر بوده و کمتر تخریب می شود. این سمیت بالا به موجودات آبزی و جوندگان نشان می دهد و ممکن است لوسمی ، تومور سلولی کلیوی و سرطان کبد را القا کند. همچنین مشخص شده است که با افزایش پاسخهای سلولهای ایمنی در پاسخ سلولهای ایمنی تأثیر می گذارد و با افزایش تولید اینترلوکین 4 و ایمونوگلوبولین E باعث افزایش واکنش آلرژیک می شود.

 

افزایش نتایج تیم بهداشت و درمان

تیم مراقبت های بهداشتی مانند پزشکان ، پرستاران و داروسازان نقش مهمی در نظارت بر بیماران بر روی هیدروکینون دارند. نظارت بر بیماران بسیار مهم است تا اطمینان حاصل شود که آنها فقط از داروهایی که در مدت تجویز بیشتر از 5 تا 6 ماه تجویز شده اند برای محدود کردن عوارض جانبی استفاده می کنند. پرسنل پرستاری می توانند نقش مهمی در نظارت بر بیمار داشته باشند و همچنین ارزیابی انطباق را انجام دهند ، زیرا پیروی از دستورالعمل های مربوط به برنامه های کاربردی دارو ، فراوانی آن ، باید مراقب هرگونه عارضه جانبی باشد که باید به روشنی برای بیمار توضیح داده شود . در صورت بروز هرگونه تحریک ، حساسیت و حساسیت یا واکنش آلرژیک باید به بیماران دستور داده شود که از مصرف دارو خودداری کنند. داروسازان می توانند هنگام استفاده از دارو و عوارض جانبی آن را هنگام استفاده از دارو بررسی کنند و از ورود بیمار برای پر کردن مجدد ، نظارت کنند و پزشک معالج را در مورد هرگونه نگرانی هشدار دهند. عارضه نادر و در عین حال به طور بالقوه مضر ، ممکن است برای بیمارانی که از هیدروکینون استفاده می کنند ، توضیح داده شود و در صورت بروز این بیماری باید به آنها دستور داده شود که بلافاصله این دارو را قطع کنند. یک رویکرد تیم مشترک بین حرفه ای در مورد هیدروکینون درمانی نتایج را به طور مؤثر راهنمایی می کند. [سطح V]

 

منابع

خرید هیدروکینون

1

اپستین جی. افزایش فشار خون پس از التهاب. کلینیک درماتول 1989 آوریل-جون ؛ 7 (2): 55-65. [PubMed]

2

Stephens TJ، Babcock M، Bucay V، Gotz V. ارزیابی تقسیم چهره ای از فوم روشن کننده چند ماده در مقابل کنترل مرجع در زنان با پوست صورت فوتوداماژ شده. J Clin Aesthet Dermatol. اکتبر 2018 ؛ 11 (10): 24-28. [مقاله رایگان PMC] [PubMed]

3

Tomita Y، Maeda K، Tagami H. مکانیسم های افزایش فشار خون در رنگدانه های بعد از التهاب ، پیگمنتهای ادراری و آفتاب سوختگی. درماتولوژی 1989؛ 179 فر 1: 49-53. [PubMed]

4

Katsambas AD ، Stratigos AJ. مواد ضد عفونی کننده و سفید کننده: مقابله با فشار خون بالا. کلینیک درماتول 2001 ژوئل-آگوست ؛ 19 (4): 483-8. [PubMed]

5

Kauh YC ، Zachian TF. ملاسما پیشگویی هزینه مد بیول 1999 ؛ 455: 491-9. [PubMed]

6

Sofen B، Prado G، Emer J. Melasma و Hyperpigmentation Post Inflammatory: به روز رسانی مدیریت و نظر متخصصین. برگ درمانی پوست. 2016 ژانویه ؛ 21 (1): 1-7. [PubMed]

7

محمود BH ، روولو E ، هگزل CL ، لیو Y ، اوون MR ، Kollias N ، Lim HW ، Hamzavi IH. تأثیر اشعه ماوراء بنفش با طول موج طولانی و نور مرئی بر روی پوست ملانوس. سرمایه گذاری درماتول 2010 اوت ؛ 130 (8):

2092-7. [PubMed]

8

Lieberman R، Moy L. بیان گیرنده استروژن در ملاسما: نتیجه پوست صورت بیماران مبتلا. ج مواد مخدر درماتول. مه 2008 ؛ 7 (5): 463-5. [PubMed]

9

Speeckaert R، Van Gele M، Speeckaert MM، Lambert J، van Geel N. بیولوژی سندرم هایپرپیگمانتاسیون. رنگدانه سلول ملانوما Res. 2014 ژوئیه ؛ 27 (4): 512-24. [PubMed]

10

Bozzo P، Chua-Gocheco A، Einarson A. ایمنی محصولات مراقبت از پوست در دوران بارداری. می تواند پزشک خانواده 2011 ژوئن ؛ 57 (6): 665-7. [مقاله رایگان PMC] [PubMed]

11

Rendon MI ، Barkovic S. ارزیابی کلینیکی یک رژیم درمانی 4٪ هیدروکینون + 1٪ درمان رتینول برای بهبود ملاسما و فوتوداماژ در انواع پوستهای فیتزپاتریک III-VI. ج مواد مخدر درماتول. 2016 نوامبر 01؛ 15 (11): 1435-1441. [PubMed]

12

Choukem SP، Efie DT، Djiogue S، Kaze FF، Mboue-Djieka Y، Boudjeko T، Dongo E، Gautier JF، Kengne AP. تأثیر کرمهای حاوی هیدروکینون بر قند خون مویرگی قبل و بعد از شستشوی سریال در آفریقایی ها. یک نفر. 2018؛ 13 (8): e0202271. [مقاله رایگان PMC] [PubMed]

13

Enguita FJ، Leitão AL. هیدروکینون: آلودگی محیط زیست ، سمیت و پاسخ میکروبی. Biomed Res Int. 2013؛ 2013: 542168. [مقاله رایگان PMC] [PubMed]