آیا اکسید آهن در مواد غذایی بی خطر است؟

اکسید آهن قرمز
قرمز اکسید آهن رنگدانه ای است که رنگ های قرمز، قهوه ای مایل به قرمز و صورتی می دهد. رنگدانه دارای درجه بالایی از مقاومت در برابر نور و شفافیت است. برای نقاشی داخلی و خارجی با روغن بذر کتان استفاده می شود.

امروزه رنگدانه های اکسید آهن به صورت مصنوعی تولید می شوند. آنها نور سریع و دائمی هستند، با کدورت و قدرت رنگی بالا. رنگ رنگدانه های اکسید آهن بسته به ترکیب شیمیایی آهن و اکسیژن متفاوت است.

Kulturkulör دو اکسید آهن قرمز متفاوت با اندازه ذرات مختلف ارائه می دهد. رنگی که می بینید تا حدی به میزان ریز بودن رنگدانه بستگی دارد. اندازه دانه ریزتر رنگ را روشن تر می کند.

آیا اکسید آهن در مواد غذایی بی خطر است؟
این اکسیدهای آهن در حال حاضر برای استفاده در خوراک و مواد غذایی تایید شده اند. اکسیدهای آهن سیاه، قرمز و زرد به عنوان رنگ برای افزودن و بازگرداندن رنگ به خوراک در غلظت توصیه شده بین 500 تا 1200 میلی گرم بر کیلوگرم در نظر گرفته شده است.

آیا اکسید آهن یک افزودنی غذایی است؟
نتیجه تصویری برای اکسید آهن در مواد غذایی
در حال حاضر، اکسیدهای آهن و هیدروکسیدها افزودنی های غذایی مجاز هستند و مجاز به استفاده در مواد غذایی مشخص شده در کوانتوم ساتیس هستند.

آیا مصرف اکسید آهن سمی است؟
دوز سمی

مسمومیت با آهن زمانی رخ می دهد که دوزهای 20 تا 60 میلی گرم بر کیلوگرم یا بیشتر از آهن عنصری مصرف شود که در بیشتر موارد علائم عمدتاً گوارشی گزارش می شود. علائم و نشانه های سیستمیک نشان داده شده در سمیت جدی در دوزهای بالاتر بیش از 60 میلی گرم بر کیلوگرم رخ می دهد. مصرف بیش از mg/kg 120 ممکن است کشنده باشد.

جستجوی: آیا مصرف اکسید آهن سمی است؟
اکسید آهن در چیست؟
نتیجه تصویری برای اکسید آهن در مواد غذایی
اکسیدهای آهن و اکسی هیدروکسیدها در طبیعت گسترده هستند و نقش مهمی در بسیاری از فرآیندهای زمین شناسی و بیولوژیکی دارند. آنها به عنوان سنگ آهن، رنگدانه، کاتالیزور و در ترمیت استفاده می شوند و در هموگلوبین وجود دارند. اکسیدهای آهن رنگدانه های ارزان قیمت و بادوام در رنگ ها، پوشش ها و بتن های رنگی هستند.

منبع

https://bismoot.com/

مکانیسم عمل ال سیستئین

سیستئین
خلاصه
سیستئین یک آمینو اسید است که معمولاً به عنوان جزئی از تغذیه کامل تزریقی یافت می شود و به عنوان پادزهر برای مصرف بیش از حد استامینوفن استفاده می شود.

نام های تجاری
Elcys، Freamine 6.9، Freamine III 10، Hepatamine 8، Nephramine، Nouress، Premasol، Primene، Procalamine 3، Trophamine 10 %
نام عمومی
سیستئین
شماره دسترسی بانک دارو
DB00151
زمینه
یک اسید آمینه غیر ضروری حاوی تیول که برای تشکیل سیستین اکسید می شود.

تایپ کنید
مولکول کوچک
گروه ها
تایید شده، Nutraceutical
ساختار
شست
وزن
میانگین: 121.158
تک ایزوتوپی: 121.019749163
فرمول شیمیایی
C3H7NO2S
مترادف ها
سیستینا
سیستینوم
سیستئین
سیستئین
سیستئین آزاد
L-Cys
ال سیستئین
ال سیستئین
L-Zystein
شناسه های خارجی
E 920
E-920
E920
شماره FEMA 3263
NSC-8746
فارماکولوژی
نشانه
برای پیشگیری از آسیب کبدی و آسیب کلیوی مرتبط با مصرف بیش از حد استامینوفن

فارماکولوژی
کاهش نرخ شکست توسعه دارو
ساخت، آموزش، و اعتبارسنجی مدل‌های یادگیری ماشینی
با مجموعه داده های مبتنی بر شواهد و ساختار یافته.
درمان های مرتبط
درمان تغذیه کامل تزریقی
مکمل آمینو اسید
موارد منع مصرف و هشدارهای جعبه سیاه
موارد منع مصرف
از عوارض دارویی تهدید کننده زندگی خودداری کنید
پشتیبانی تصمیم گیری بالینی را با اطلاعات مربوط به موارد منع مصرف و هشدارهای جعبه سیاه، محدودیت های جمعیت، خطرات مضر و موارد دیگر بهبود بخشید.
فارماکودینامیک
با توجه به این توانایی برای انجام واکنش های ردوکس، سیستئین دارای خواص آنتی اکسیدانی است. سیستئین منبع مهمی از گوگرد در متابولیسم انسان است، و اگرچه به عنوان یک اسید آمینه غیر ضروری طبقه بندی می شود، سیستئین ممکن است برای نوزادان، افراد مسن و افراد مبتلا به بیماری های متابولیک خاص یا افرادی که از سندرم های سوء جذب رنج می برند ضروری باشد. سیستئین ممکن است در برخی موارد به عنوان یک اسید آمینه ضروری یا مشروط شناخته شود.

مکانیسم عمل
اگر مقدار کافی متیونین در دسترس باشد، معمولاً سیستئین می تواند توسط بدن انسان تحت شرایط فیزیولوژیکی طبیعی سنتز شود. سیستئین معمولاً زمانی در بدن انسان سنتز می شود که متیونین کافی در دسترس باشد. سیستئین خواص آنتی اکسیدانی از خود نشان می دهد و در واکنش های ردوکس شرکت می کند. خواص آنتی اکسیدانی سیستئین به طور معمول در تری پپتید گلوتاتیون بیان می شود که در انسان و همچنین موجودات دیگر وجود دارد. گلوتاتیون (GSH) به دلیل در دسترس بودن سیستمیک محدود، معمولاً به بیوسنتز از اسیدهای آمینه تشکیل دهنده خود، سیستئین، گلیسین و اسید گلوتامیک نیاز دارد. اسید گلوتامیک و گلیسین به راحتی در رژیم غذایی اکثر کشورهای صنعتی موجود است، اما در دسترس بودن سیستئین می تواند بستر محدود کننده باشد. در متابولیسم انسان، سیستئین همچنین با عمل به عنوان پیش ماده در تولید سولفید موجود در خوشه های آهن-گوگرد و نیتروژناز نقش دارد. در گزارشی که در سال 1994 توسط پنج شرکت برتر تولید سیگار منتشر شد، سیستئین یکی از 599 ماده افزودنی سیگار است. با این حال، کاربرد یا هدف آن، مانند بیشتر مواد افزودنی سیگار، ناشناخته است. گنجاندن آن در سیگار می تواند دو فایده داشته باشد: عمل به عنوان خلط آور، زیرا سیگار باعث افزایش تولید مخاط در ریه ها می شود. و افزایش آنتی اکسیدان مفید گلوتاتیون (که در افراد سیگاری کاهش می یابد).

عوارض کمبود ال سیستئین را در لینک زیر بخانید

https://bismoot.com/

منبع

https://go.drugbank.com/drugs/DB00151

هیدروکسی اتیل سلولز چیست و از چه مشتق شده است؟

 
هیدروکسی اتیل سلولز
ساختار مولکولی هیدروکسی اتیل سلولز

R=OH یا R=(OCH2CH)xOH

نام INCI: هیدروکسی اتیل سلولز
مترادف: سلولز، 2-هیدروکسی اتیل اتر، 2-هیدروکسی اتیل سلولز
فرمول مولکولی: متغیر

وزن مولکولی: متغیر
نام IUPAC: 5-[6-[[3،4-دی هیدروکسی-6-(هیدروکسی متیل)-5-متوکسیوکسان-2-ایل]اکسی متیل]-3،4-دی هیدروکسی-5-[4-هیدروکسی-3-(2) -هیدروکسی توکسی)-6-(هیدروکسی متیل)-5-متوکسیوکسان-2-ایل]اکسیکسان-2-ایل]اکسی-6-(هیدروکسی متیل)-2-متیلوکسان-3،4-دیول
شماره CAS: 9004-62-0
شماره EC: 618-387-5

هیدروکسی اتیل سلولز از سلولز مشتق شده است، پلی ساکارید که فراوان ترین بیوپلیمر در طبیعت است و در دیواره سلولی گیاهان و همچنین در چوب و پنبه یافت می شود. هیدروکسی اتیل سلولز به طور گسترده در صنعت مراقبت شخصی به عنوان یک عامل ضخیم کننده استفاده می شود. این غیر یونی است (تحت تاثیر pH قرار نمی گیرد) و در آب محلول است، بنابراین ظرفیت ضخیم شدن فاز آبی یک فرمول را برای آن فراهم می کند. همچنین به عنوان یک عامل اتصال، تثبیت کننده امولسیون و تشکیل دهنده فیلم استفاده شده است

سلولز هموپلیمری از واحدهای D-گلوکز است که توسط پیوندهای 1،4-β-گلوکزیدیک به هم متصل شده اند. سنتز یا تهیه هیدروکسی اتیل سلولز شامل تیمار سلولز با قلیایی و سپس واکنش با اکسید اتیلن است. در نتیجه، گروه های هیدروکسیل آویز با جایگزین های هیدروکسی اتیل تا درجه ای که به میزان واکنش بستگی دارد، جایگزین می شوند. با افزایش درجه جایگزینی هیدروکستیل در امتداد ستون فقرات سلولز، پلیمر زیستی محلول‌تر در آب می‌شود.

همانطور که با فرمول ساختاری بالا نشان داده شده است، تعدادی ساختار ممکن است که ممکن است در طول جایگزینی اکسید اتیلن سلولز تکامل یابند. به عنوان مثال، اکسید اتیلن می تواند در هر یک از سه جایگزین هیدروکسیل در هر حلقه سلولز بی آب واکنش نشان دهد. علاوه بر این، اکسید اتیلن ممکن است بیشتر با واحدهای اکسید اتیلن که قبلاً به حلقه سلولز بی آب متصل شده اند واکنش نشان دهد. جایگزینی مولی (MS) هیدروکسی اتیل سلولز میانگین تعداد واحدهای اکسید اتیلن متصل به حلقه سلولز بی آب است در حالی که درجه جانشینی (DS) میانگین تعداد گروه های هیدروکسیل روی حلقه است که با واحدهای اکسید اتیلن جایگزین شده اند.

خواص
هیدروکسی اتیل سلولز یک بیوپلیمر است. بنابراین، بسیاری از خواص آن به وزن مولکولی آن و درجه جایگزینی گروه های هیدروکسی اتیل یا هیدروکسیل در حلقه پیرانوز بستگی دارد.
حلالیت: آب (محلول)، الکل (محلول تا 70 درجه سانتیگراد)، و حلالهای آلی (محلول).
کشش سطحی: 64 dynes/cm.3
ضریب شکست: 1.337.3

منابع
1. T.E. Gottschalck و J.E. Bailey، دیکشنری و کتابچه راهنمای مواد آرایشی بین المللی، ویرایش دوازدهم، شورای محصولات مراقبت شخصی: واشنگتن دی سی (2008).
2. W.F. برگفلد و همکاران، گزارش نهایی پانل کارشناسی بازبینی مواد آرایشی، ارزیابی ایمنی اصلاح شده سلولز و پلیمرهای مرتبط مورد استفاده در لوازم آرایشی، 23 مارس 2009.
3. بررسی مواد آرایشی، گزارش نهایی در مورد ارزیابی ایمنی هیدروکسی اتیل سلولز، هیدروکسی پروپیل سلولز، متیل سلولز، هیدروکسی پروپیل متیل سلولز، و سلولز، J. Am. کالج سمی.، 5، 1-59 (1986).

خواندن پیشنهادی
1. S.C. Naik، J.F.T. پیتمن و جی اف ریچاردسون، رئولوژی محلول های هیدروکسی اتیل سلولز، ترانس. Soc. Rheol., 20, 639 (1976).
2. W. Wang، F. Li، J. Yu، P. Navard و T. Budtova، تأثیر جایگزینی بر خواص رئولوژیکی و ژل شدن محلول هیدروکسی اتیل سلولز در حلال NaOH-water، کربوهیدرات. Polym., 124, 85-89 (2015).
3. آ.ک. Brewer، تجزیه و تحلیل هیدروکسی اتیل سلولز در محصولات مراقبت شخصی، EcoSEC GPC System Application Note، Tosoh Bioscience LLC. http://www.obrnutafaza.hr/pdf/tosoh/aplikacije/Hydroxyethylcellulose-HEC.pdf
4. Y. Tezuka، K. Imai، M. Oshima، و T. Chiba، تعیین توزیع جایگزین در اترهای سلولز با استفاده از مطالعه رزونانس مغناطیسی هسته ای 13C بر روی مشتقات استیله شده آنها: 3. Hydroxyethylcellulose, Polymer, 30, 2288- 2291 (1989).
5. J.F. Kennedy، Z.S. ریورا، L.L. لوید، F.P. وارنر و M.P.C. دا سیلوا، تعیین توزیع وزن مولکولی هیدروکسی اتیل سلولز با کروماتوگرافی فیلتراسیون ژل، کربوهیدرات. Polym., 26, 31-34 (1995).

https://www.drugs.com/cdi/hydroxypropyl-methylcellulose.html